Verschillen tussen Brits en Amerikaans Engels: accenten verschillen, vocabulaire varieert, spelling verschilt (bv. colour vs color), Brits Engels is grammaticaal traditioneler, uitspraak verschilt en Amerikanen gebruiken aliassen.
Het Engels is de wereldtaal bij uitstek. De meeste mensen in Europa, Azië, Afrika en Noord- en Zuid-Amerika hebben een of andere vorm van Engels geleerd als tweede taal. Het Engelstalige taalgebied omvat echter veel meer dan alleen dat. Er zijn verschillende soorten Engels die elk hun eigen accenten, vocabulaire en spelfouten hebben. In deze blogpost wordt ingegaan op de meest voorkomende Engelse dialecten: Brits Engels en Amerikaans Engels.
Er zijn veel verschillen tussen Brits en Amerikaans Engels. Hoewel er veel gemene delers zijn, zijn er genoeg verschillen waardoor ze als twee aparte talen kunnen worden gezien. Hieronder vind je een overzicht van de meest voorkomende verschillen tussen de twee.
Accenten
De meest opvallende verschil tussen Brits en Amerikaans Engels is vanzelfsprekend de tongval. Hoewel beiden duidelijk Engels spreken, hebben ze heel andere tongvalsystemen. Het Britse accent is vaak meer melodieus, terwijl het Amerikaanse accent meer krachtig is. Bovendien heeft het Engels in het Verenigd Koninkrijk veel variaties, afhankelijk van regio’s zoals Schotland, Wales en Ierland.
Vocabulaire
Er bestaan ook grote verschillen tussen de twee dialecten wat betreft vocabulaire. Terwijl sommige woorden hetzelfde zijn, hebben de Britten en de Amerikanen verschillende termen voor verschillende dingen. Soms hebben ze zelfs hele andere woorden voor hetzelfde ding. Om hier een paar voorbeelden te noemen:
- Auto vs. car: de Britten noemen het een ‘auto’, terwijl de Amerikanen een ‘car’ zeggen.
- Sweater vs. jumper: de Britten zeggen ‘jumper’, terwijl de Amerikanen ‘sweater’ zeggen.
- Biscuit vs. cookie: de Britten zeggen ‘biscuit’, terwijl de Amerikanen een ‘cookie’ zeggen.
- Levi’s vs. blue jeans: de Britten zeggen ‘blue jeans’, terwijl de Amerikanen ‘levi’s’ zeggen.
Spelfouten
Hoewel de spellingsregels vrijwel hetzelfde zijn in beide dialecten, zijn er toch enkele verschillen in de manier waarop ze worden toegepast. Bijvoorbeeld, terwijl de Britten ‘colour’ schrijven, schrijven de Amerikanen ‘color’. Ook gebruiken beide partijen soms verschillende spellingen voor hetzelfde woord. Een voorbeeld hiervan zou zijn ‘realise’ (Brittannië) versus ‘realize’ (VS).
Grammatica
De grammatica van het Brits Engels is meestal traditioneler dan die van het Amerikaans Engels. Dit betekent dat er meer aandacht wordt besteed aan grammaticale regels, zoals het gebruik van het lidwoord ‘an’ of het toevoegen van -ed aan werkwoorden in het verleden. De Amerikanen gebruiken daarentegen soms informele woorden of constructies, zoals “gonna” of “kind of”.
Uitspraak
De uitspraak van Brits en Amerikaans Engels kan eveneens erg verschillen. Terwijl de Britten de lettergrepen veel duidelijker en langer uitspreken, spreken de Amerikanen meestal sneller en lippen ook woorden af. Bovendien prononceren de Amerikanen sommige lettergrepen iets anders, zoals de letter ‘r’, die door de Britten meestal als ‘ah’ wordt uitgesproken, maar door de Amerikanen als ‘er’ wordt uitgesproken.
Aliassen
Eén van de interessantste verschillen tussen de twee dialecten is de gebruikte aliassen. Hoewel de Britten veelvuldig knikken en buigen als een teken van respect, zijn de Amerikanen geneigd om zichzelf met hun voornamen aan te spreken. Daarnaast gebruiken de Amerikanen ook ‘ma’am’ of ‘Sir’ als een teken van respect.
Aerial en antennae
In het Brits Engels wordt het woord ‘aerial’ gebruikt om te verwijzen naar een antenne. In het Amerikaans Engels, daarentegen, wordt ‘antenna’ meestal gebruikt. De Britten gebruiken het woord ‘antennae’ als het gaat om de antennes van insecten of andere diersoorten.
Nederlands
Een uniek verschil tussen Brits en Amerikaans Engels is dat het Nederlands meer invloed heeft gehad op het Brits Engels. Vanwege de historische banden tussen het Verenigd Koninkrijk en Nederland, is het Engels in Groot-Brittannië sterk beïnvloed door de Nederlandse taal. Veel woorden die we hedendaags nog steeds in het Engels gebruiken, zoals ‘scone’ of ‘paisley’, komen oorspronkelijk uit het Nederlands.
Uiteindelijk is er geen goed of fout Engels: beiden hebben hun eigen fascinerende culturele nuances en nuances in hun taal. Wat voor jou het meest leesbaar is, hangt helemaal af van persoonlijke smaak en je eigen taalervaring. Wat belangrijk is, is om te begrijpen dat er duidelijke verschillen zijn tussen Brits en Amerikaans Engels!
